پیکان – شهری که امروزه روستا میخوانیمش

ما سر بر خاک دیاری گذاشته ایم که در گهواره ی تمدن عظیم ایران همچون عضوی در خور حیات با تمام پستی و بلندی های ان همراه بوده و به گواهی آثار موجود و تاریخ شفاهی نقل شده از فراخنای تاریخ کهن ایران از قدمتی قابل تامل و تفکر و قابل دفاعی برخوردار است.
فرهنگ و تمدن دو مقوله ی متفاوت و در عین حال وابسته و تنیده ی در هم از ملاک های مهم همبستگی و همزیستی در هر شهر و دیاری است.که بیانگر رنجها، مصائب، آمال و ارزوها ، برخورداری ها ،شایستگی ها ،فتح و ظفر و ناکامی های یک جامعه در طول قرنهای متمادی است.
تمدن که همراه با مدنیت است میتواند همراه با اثار شهر نشینی و نمادهای قدیمی ، برج و باروها ، کاخ ها،باغ ها ، عمارت ها ، خانه ها و سازه های ساخته ی دست مردمان یک دیار باشدکه بالطبع بخش عمده ای از ان بر گرده ی حکومت ها و حاکمان و نظام اقتصادی موجودبران دیار بوده و قسمتی هم بر دوش مردمان آن دیار .در مقابل و در عین حال در تعامل با ان به فرهنگ میرسیم که بیشتر بومی است و بر گرفته از ذات ان جامعه در طی مسیر تاریخ. هر چقدر تمدن چشم نواز است به همان اندازه فرهنگ روح نواز است، هر چقدر تمدن اسایش می اورد فرهنگ ارامش می اورد. این دو هویتی است از دست رفته در کهن دیار ما که مستلزم توجه و نگاهی دوباره به ان از سوی جامعه ی کوچک ماست. هویتی که هنوز نسل به نسل ودر تاریخ شفاهی ان و در و دیوارهای به جا مانده در طول تاریخ بلند سرزمینمان هر یک از ما را فریاد میزند.
متن :جواد فاتحی vici.jack
راوی:رضا فاتحی (محمدجان)
کانال اینستاگرامی پیکان آگاهی instagram.com/peykan_agahi

دانلود فیلم از آپارات

بازدیدها: ۵۷۶