پیام داوران مسابقه نوروز۹۸-جواد فاتحی، محمدعلی فاتحی

بسم الله الرحمن الرحیم

ضمن تشکر از سه داور مسابقه نوروز ۹۸ آقایان علی مداح، جواد فاتحی، محمدعلی فاتحی ، پیامهای دو داور مسابقه در این نوشته تقدیم میگردد.

با عرض سلام
عکاسی هنر ثبت لحظات است.
لحظه هایی که شاید تکرار نشوند.
مهمترین ملاک در این گونه برنامه ها برای انتخاب عکس برتر توجه به این نکته است که از شرکت کنندگان چه میخواهیم و چه نگاهی را برای آنان تعریف میکنیم.

قطعا در چنین چالش هایی توجه به تکنیک در اولویت قرار نمیگیرد(تکنیک به معنی استفاده از ابزار و وسائل خاص) و آنچه از احساس و جوشش درونی شرکت کنندگان با توجه به موضوع عکاسی ارائه می شود معیار اصلی انتخاب برتر است.

اما توجه به این نکته نیز ضروری است که در انتخاب عکس خوب چاره ای نیست جز اینکه از یک سری قواعد ویژه در عکاسی استفاده شود.

چرا که در غیر این صورت اگر بر اساس قواعد عمل نشود چیزی جز اعمال سلیقه صورت نمیگیرد و داوری معنایی ندارد و با تغییر داورها عکس های منتخب هم تغییر پیدا میکنند.

تو جه به نکاتی چون:
رعایت قواعد ترکیب بندی و کمپوزسیون ، نقاط طلایی و تاکید، تو جه به خط افق و قاعده ی یک سوم، اثر گذار بودن روی مخاطب، زاویه ی دید خاص، حرکت و ریتم، کنتراست رنگی مناسب، ثبت لحظات خاص و حس خاص ، تناسب عکس با موضوع و روایتگری به نحوی که مخاطب را به فکر وادارد از جمله ملاک هایی است که در انتخاب این عکس ها به آن توجه شده است.
و علاوه بر این قواعد ملاک های زیبایی شناسانه ی یک اثر نیز بر آن شامل میشود.

هر چند عکس هایی ارسالی تا حدودی در ارتباط با موضوع مسابقه بوده ولی از دید بنده نقصان دو نکته در تمامی عکس ها به چشم میخورد.

#نکته ی اول عدم تعامل انسان با طبیعت و عکاسی که شاید روح عکس را خالی از حس زندگی و حرکت کرده و بیشتر حسی چون تنهایی و انتظار را به ذهن متبادر میکرد.

#نکته ی دوم مقداری دوری از موضوع مسابقه است که بیشتر سعی در معرفی جاذبه های روستا و تقابل انسان و محیط پیرامون ان را شامل میشد.

جدای از تکنیک بسیاری از عکس ها به جز چند مورد ان چنان روایتگر و داستان پردازانه نمینمود تا مخاطب را حتی به اندازه ی لحظاتی به فکر فرو برد و لا اقل اندکی حس همزاد پنداری با عکاس ایجاد کند.
و به واکاوای احتمالا معانی یا پیام مستتر در داستان عکس مشغول کند.

به هر صورت عکس ها بازتاب گسترده ای از حس و ذوق دوستان عزیز را در بر داشته که به ثبت لحطاتی ماندگار و دیدنی از روستای پیکان و اطراف ان و زیبایی های ان پرداخته است.

لحظاتی که در حافظه ی تصویری همه ی ما به وفور وجود داشته و دارند و با این چالش دوباره تکرار و زنده شدند وبرای دیگرانی که از محیط روستای ما اطلاعی نداشته به نوعی آگاهی بخش و مفید بوده است.

برگزاری چنین چالش هایی قطعا در معرفی روستا و همچنین پرورش روحیه ی نشاط و سرزندگی مردم عزیز روستا تاثیر به سازیی خواهد داشت.
تشکر ویژه از کانال عکس پیکانی ها و مدیر محترم این کانال جناب اقای رحیمی و دوست عزیزمان اقا سید که تلاش نمودند تا چنین برنامه ای برگزار شود. و همچنین کانال ها و فضای مجازی روستا که نقش به سزایی در تبلیغ و تشویق دوستان برای برپایی هر چه بهتر این مسابقه داشته اند.

جواد فاتحی
اول اردیبهشت ۹۸ مصادف با شب نیمه شعبان۱۴۴۰

بنام معمار هستی

فرهنگ سازی /فرهنگ سوزی

از مهمترین مؤلفه های ارتباط و پیوند اجتماعات انسانی با تاریخ , فرهنگ و تمدن آن همبودگاه, مقوله هنر می باشد
جامعه ای که با ریشه های فرهنگی و تاریخی خود قطع پیوند کند و با آنها بیگانه باشد, محکوم به زوال و رکود و انزوا ,و متعاقب آن دچار اضمحلال میگردد
برگزاری همایش ها و فستیوالهای فرهنگی وهنری , نقش به سزایی را در احیاء و آشنایی قاطبه اهالی یک اجتماع با تاریخ و فرهنگ و تمدن و مناسبات اجتماعی آن جامعه ایفا میکند, مخصوصا نسل نوجوان و جوان و نوپای امروزی که به واسطه سبک و سیاق زندگی های جدید و هجوم افسارگسیخته مبانی غلط مدرنیته و
اتمیزه شدن, مستعد مسخ شدگی و از خودبیگانگی هستند و همین امر این نحله را نسبت به موطن و زادگاه و محیط زیست خود , بی تفاوت و بی مسؤولیت میسازد
خودآگاهی فردی و خودسازی در زیر چتر هنر و فرهنگ, باعث رشد و ارتقای جامعه و مالامنجر به افزایش سطح کمی و کیفی زندگی و آرامش روانی و تعالی و کمال آحاد افراد جامعه میگردد
سرزمین کهن پیکان, به واسطه داشتن صبغه تاریخی و قرارگرفتن در موقعیت جغرافیایی خاص, بستر مناسبی را برای تبدیل شدن به قطب فرهنگی /گردشگری و رشد و نمو و شکوفایی را در خود ایجاد نموده است وهمین ویژگیها پیکان را بالقوه به یک سرزمین پیشرفته بدل کرده است اما بالفعل ,از این امتیازها و ویژگیها بهره برداری صحیح و جامع به عمل نیامده است
متأسفانه دلایل گوناگون و فراوانی باعث قطع ارتباط و ناآگاهی نسبت به این امر مهم گردیده و همین موضوع باعث شده که به جای پرداختن به متن, بیشتر به حاشیه پرداخته شود که این امر منجر به فرصت سوزی و گرفتن وقت و انرژی زیاد و مالا موجب ایستایی و رکود گردیده است
برای خروج از این ایستایی و رکود و به تکاپورسیدن و سیال شدن , نیاز مبرم به ایجاد زیر ساخت های جدید و نوین منطبق با شرایط اجتماعی و زمانی مدرن, حفظ و تقویت رسومات و آداب سنتی مفید و مؤثر و رفرم و اصلاح ساختارهای معیوب و فشل, و انحلال افکارجزمی و آداب و رسوم منسوخ وپوسیده احساس میشود
به زعم نگارنده, هر گونه برنامه خارج از پارادایم های مذکور, شاید در مقطعی پاسخگوی خلأ های موجود شود وباعث اقناع و اشباع روانی و ذهنی گردد, اما این امورات تنها نقش مخدر را ایفا میکنند و پس از گذر زمانی کوتاه و اندک, آثار خود را از دست میدهد و ما را باز دچار همان درد و عارضه و نیاز میسازد
ما مردم پیکان , هویتی به درازای تاریخ ایران زمین داریم و مسلما جایگاه ما میتواند رفیع تر و والاتر جایگاه فعلی باشدچون شایستگی این امر مهم را در بطن فرهنگ خود , ذخیره داریم
در این میان برگزاری فستیوالها با محوریت هنر, نقش مهمی در ترغیب و تهییج مردم , جهت آشنایی با تاریخ و فرهنگ و آداب و رسوم غنی خود ایفا میکند و بالمال همین آگاهی از این امر باعث میشود که فرد فرد افراد در شناساندن و دیده شدن و برند شدن و به تبع آن توسعه و رشد وگسترش پیکان , نقش به سزایی داشته باشند
برای دست یافتن و رسیدن و یا نزدیک شدن به یک جامعه آرمانی , نیازمبرم به خروج از دگم های موجود, و تکیه به عقلانیت و آگاهی داریم و مهمترین و مستحکم ترین مصالح و ملاتی که میتوان با آن پیکان را بسازیم , خردورزی با چاشنی فرهنگ و هنر است که البته در این پروژه هم طراح نقشه و فنداسیون و هم معمار و کارگر و کارفرما وناظر , همه ما هستیم
هر چه انسجام و مشارکت و مسؤولیت و یکپارچگی بیشتر باشد شمایل این عمارت شکیل تر و بالعکس هر مقدار نفاق و شکاف و تحجر و کج سلیقگی فزون تر, شمایل آن زشت و کج و بدترکیب تر میگردد , بنابراین برعهده ماست که فرهنگ ساز باشیم یا فرهنگ سوز

محمدعلی فاتحی
اول اردیبهشت۹۸ مصادف با شب نیمه شعبان۱۴۴۰

بازدیدها: ۴۰