شعر کریم بودن امام حسن

گرد هم ،سفره زمین ،قوت هم نان خشک وای دیدند امام و دستها شد چه خشک وای بلوا گشت، دلهاشان چه بد نان خالی بر تعارف کی سزد از تعارف لیک شادمان شد حسن بر گدایان جمله مهمان شد…
ادامه مطلب ...