شعر گوشه گلدسته

تو را که باغ و بستان هست ، قطعا باغبان داری
یقینا کارگرهایی میان این و آن داری

تو خدمتکارهای بیشماری داری و حتما
برای گله های گوسفندانت شُبان داری

من از تو کار می خواهم ، سگ چوپان نمی خواهی؟!
برایت دم تکان دادم ، برایم استخوان داری؟!

همیشه آب و نان سفره ما با خودت بوده است
برای سفره ما تا ابد هم آب و نان داری

به شوق دیدنت چون یک کبوتر پر درآوردم
برایم گوشه ی گلدسته آیا آشیان داری؟!

میان ازدحام زائران در کوچه حیرانم
بیا و باز کن در را که خیلی میهمان داری

کانال تلگرامی محسن ناصحی

بازدیدها: ۶۳۳