ما آب نمی خواهیم دست از سر این خاک بردارید

اول قرار بود که نوشته هایی که در سایت درج میشه مربوط به پیکوم باشه و اتفاق هایی که توی پیکوم افتاده یا میفته یا قراره بعدها بیفته.

اما کم کم این قرار از پیکوم نوشتن از خط خودش جدا شد و هر کسی هرچیزی دوست داشت در سایت منتشر کرد.

امروز یه مطلب خوندم و دیدم که نمی دونم چیطو شد که چند بیتی از شعر سعدی اومد توی ذهنم و دورادور مربوط به پیکوم هم بود.

ما اینجا حرفامون رو میگیم هر کی گرفت که گرفت ،هر کی هم نگرفت که چه بهتر.

اصلا حرفای ما رو باید ندیده ببینید و بگذرید که جز غم و غصه ازش نصیبی نمی برید.

دست از سر این خاک بردارید همین.

من آن نی ام که حلال از حرام نشناسم

شراب با تو حلال است و آب بی تو حرام

اصلا چقدر خوب تر میشد اگه حضرت سعدی می فرمودن

شراب از تو حلال است و آب از تو حرام

چون اون شراب رو هرکسی نمی نوشه اما آب آفریده شده برای نوشیدن و چه بهتر اگه آب حلال باشه.

” توانگری نه به مال است پیش اهل کمال

که مال تا لب گور است و بعد از آن اعمال”

رضاقلی علی تقی مرحوم پدربزرگم مرد ساده ای بود مثل اسمش.

یعنی ساده به دنیا اومد ،ساده زندگی کرد و خیلی ساده هم از دنیا رفت.

با اینکه خیلی داستان و قصه و حکایت و شعر می دونست همیشه این بیت از سعدی ورد زبونش بود و آخر سر هم همین بیت شد شعری برای سنگ مزارش.

اما رضاقلی به دنیای قبل و بعد از مرگ خیلی اعتقاد داشت.اون قدر که همه مون می دونیم توی گورش راحت خوابیده و با هفت هزارسالگان سر به سر میشه.

چه خوب بود اگه آدما می ذاشتن رضا قلی ها توی گورشون راحت بخوابند.

نمی دونم چرا از فکر گران شدن زمین ها پیکوم و دور دور شدن آرزوها و رویاهای جووناش رسیدم به اینجا.

بازدیدها: ۲۵۹