من دوره گردم و هر کی هم تو عادت احوال پرسیش که خیلی هم بین ما پیکانی ها مرسومه ، پرسیده چه کاره ای گفتم دوره گرد،اونم خندیده
اما همه نخندیدند
اون یکی تو اون شهر وقتی داد زدم دوره گردم ،داد زد، خفه
یه کوچه بالا تر ،عیبی نداره، آخه بچه بود ،اما اونم پنجره رو باز کرد و داد زد ، خفه
هنوز چیزی نگذشته بود که اون ماشین آبیه که نه وانت بود نه سواری شایدم هم وانت بود هم سواری با سرنشینایی که پلیس نبودن اما ادای پلیسا رو در می اوردن پیداش شد و همگی داد زدند ،خفه ،قصه ی بگیر و ببنداشون هم پیش کش
هنوز به خونه نرسیده بودم که پسرم پرسید بابا اگه معلم پرسید بابات چکارس چی بگم ؟
انگار داشتم خفه میشدم خواستم سینه ستبر کنم و بگم ،بگو،دوره گرد اما ترسیدم یکی پیدا شه و بگه،خفه
اما واقعا چرا؟
دوره گردی شغل نیست؟
اونی که پا به پای خورشید از طلوع تا غروبش دنبال یه لقمه نون دونه دونه کوچه ها رو میگرده،بیکاره؟
اخه مگه میشه؟
متاسفانه بله
اینجا همون جاییه که اونی که صبح تا شب با آژیر گوش خراشش دونه دونه کوچه ها رو میگرده و قیمت طلای کثیف رو با یه بسته کیسه زباله درجه چندم پرداخت میکنه ،شاغله و در حال خدمت
اما صدای خسته تو آلودگیه صوتیه و بهای هر چیز رو با ارزش واقیش پرداخت کردن،جرم
من شرمنده ام که تزیین میوه با درخشش نور لامپها و فروختنش با قیمت های کذایی خدمته و افتخار
اما میوه های بی آلایش و با کیفیت تو با قیمت باور نکردنیش جرم
بگذریم،من اما، هوای خودم و همه ی دوره گردای جان رو دارم
اگه کسی یه بار نگفت دمتون گرم من امروز نمیگم،بلکه مینویسم ،دم همه مون گرم
آهای دوره گردی که قیمت و کیفیت میوه هات همه ی اهل محل رو چشم به راه اومدنت و گوش به زنگ شنیدن صدات کرده،دمت گرم
آهای قسطی فروشی که تو این گرونی و بی پولی هوای مشتریات رو داری و با سازش بی پایانت کمک میکنی جهاز دخترای دم بخت و در حقیقت خونه اقا دوماد پر بشه،دمت گرم
آهای دوره گردی که بهای ضایعات رو به قیمت واقعیش میدی و مثل اون آقاهه با یه بسته کیسه زباله بی اجرش نمیکنی،دمت گرم
خلاصه دم همه تون گرم که تو این هیاهوی بیکاری،بین بیکاری و هزار بیراهه ی دیگه ،با مدرک و بی مدرک،خجالت نکشیدید و دوره گردی رو با همه ی بی مهری هاش به جون خریدید
دم خودم و همه ی دوره گردای جان گرم
اما خدا وکیلی بزارید این گرمی دم و مرحباها بین خودمون بمونه
بزارید خجالت نکشیم و برا بچه هامون، از همون حکایات خفه بگیم
خجالت نکشیم و از ترس و فرارمون از شهر داری و کس و نا کس تعریف کنیم
خجالت نکشیم و از حکایت پنجره هایی بگیم که باز میشه و ناسزا نثارمون میکنه
خرد میشیم ، له میشیم، اما عیبی نداره ، فدای آینده ی روشن بچه هامون
به جاش بچه هامون به این فکر می افتند که
خرد نشن
ما تلاش میکنیم با افتخار پی یه لقمه نون به هر دری بزنیم
اما اونقدر از خفگی های شغلمون میگیم تا هیچ وقت بچه هامون هوس دوره گرد شدن نکنند
نا گفته نمونه میون همه ی بی مهری ها داخل پرانتز یاد بچه ها مون میدیم که کار کردن عیب نیست،حتی دوره گردی
ختم کلام دم همه ی اونایی هم که با خوندن این مطالب درکمون کنند و پنجره ها رو باز کنند نه به ناسزا گویی بلکه برای عرض خسته نباشید،گرم
بازدیدها: ۴۵۴
درد و سوز سینه دوره گردا زیاده….شاید پول خوبی اونم نه همیشه داشته باشه.شاید بعضی دوره گردا نامردی کنن و سر مشتری کلاه بزارن و هزار کار دیگ ک تو هر شغلی پیدا میشه.
ما دوره گردا سختی کار زیاد داریم …. هیچ جا از ما به نیکی یاد نمیشه.میشه به نظرتون؟
یه جا دیدم نوشته بود یه حرفی از اماما ک هر کسی برای کار کردن از خونه بره بیرون و بمیره شهید حساب میشه.
پیکوم ما دوره گرد زیاد داشته ک در این راه رفتن و جونشون رو دادن.انتظار نداریم ک شهید حسابشون کنن ولی اسمیم ازشون نیست.
تو کانالای پیکوم یکی نشوته بود
برای دوره گردان زحمتکش دیارم…
“مرگ را دست کم گرفتند
زندگی مجبورشان کرده بود
دور از خانه بمانند”
متن عالی بود .فقط جنبه های مثبت رو هم ببینیم .دوره گردی شغل نیست.اذیت میکنن . ما با بلندگوامون مردمو ادیت میکنیم.ولی نونه حلال ازش در میاد.
دزدی ک نمیکنیم…..رشوه نمیخوریم.اختلاس نمیکنیم. از خروس خون تا بوق سگ دنبال همون نون حلالیم…
متن خوب بود .خواهشمندیم تبلیغ بیشتری کنید تا همه بیان مطالب رو بخونن و حرفای همه رو بخونیم.دیگ از کانالا و گروهها خسته شدیم بخدا.
ی چیز دیگ، شعرهای خوبی از شاعران پیکوم داریم. اونا رو هم بزارید.
بابای من ۳۰ ساله دوره گرده. جایی هم میره ک مردم براش سر و دس میشکنن.چند بار هم شهرداری خواسته بگیردش مردم نذاشتن.
اگر مردم چیزی رو بخوان نمیشه جلوشونو گرفت. یادمونم نره ک بعضیا با بلندگواشون شورشو در میارن.اگر دوره گردا یک جا ثابت تو هر کوچه و محله در روزای مشخص داشته باشن مردم خودشون عادت میکنن و مشکل بلندگو هم حله.